2،5-دی متوکسی بنزالدهید CAS 93-02-7

علاوه بر اکسیده شدن یا احیا شدن به 2،5-دی متوکسی بنزوئیک اسید، بنزونیتریل یا بنزیل الکل، 2،5-دی متوکسی بنزآلدئید نیز دارای ارزش کاربردی منحصر به فردی است. با واکنش با موادی با انواع مختلف گروه های عاملی، می توان مولکول های دارویی با ساختارهای مختلف و اثرات متفاوت را به دست آورد. بیماری پارکینسون (PD) یک بیماری شایع عصبی است و علائم بالینی اصلی آن شامل لرزش عضلانی، سفتی، مشکلات حرکتی، وضعیت بدن و اختلالات تعادل حرکتی است. رشد بیشتر همچنین منجر به شناخت، ادراک، اختلالات حافظه و زوال عقل آشکار خواهد شد. در حال حاضر، درمان PD عمدتاً شامل درمان دارویی، درمان جراحی و ژن درمانی است. در درمان دارویی، فنامیدین با سمیت کم و ایمنی خوب، اثر مثبتی بر PD دارد و سنتز فنامیدین نیازمند استفاده از 2،5-دی متوکسی بنزآلدئید به عنوان ماده اولیه است.

با توجه به روش سنتز گزارش شده در ادبیات، 2،5-دی متوکسی بنزآلدئید عمدتا از واکنش 1،4-دی متوکسی بنزن با یک عامل فرمیلاسیون به دست می آید. عوامل فرمیلاسیون شامل (1) مخلوطی از 1،1-دی کلرومتیل اتر و تتراکلرید تیتانیوم. (2) مخلوطی از N، N-دی متیل فرمامید و اکسی کلرید فسفر، مخلوطی از N، N-دی متیل فرمامید و اگزالیل کلرید. (3) مخلوطی از N، N-دی متیل فرمامید و تیونیل کلرید یا مخلوطی از اوروتروپین و کلرید منیزیم. با این حال، این روش ها نیاز به استفاده از مقدار زیادی تتراکلرید تیتانیوم، اکسی کلرید فسفر یا تیونیل کلرید دارند. این معرف ها ناپایدار بوده و به راحتی تجزیه می شوند و در حین واکنش مقدار زیادی گاز اسید کلریدریک آزاد می شود که سازگار با محیط زیست نیست و نیازهای بالایی برای فرآیند عملیات دارد.

یک روش سنتز جدید پیشنهاد شده است. این روش از 1،4-دی متوکسی بنزن و فرمالدئید به عنوان مواد خام استفاده می کند و یک واکنش جفت اکسیداتیو در حضور اکسیژن و یک کاتالیزور تحت تابش نور آبی برای سنتز موثر 2،5-دی متوکسی بنزالدئید انجام می دهد. این روش از اکسیژن یا هوا به عنوان اکسیدان استفاده می کند، گاز اسیدی تولید نمی کند و سازگار با محیط زیست است. به علاوه در این روش از کبالت ارزان به عنوان کاتالیزور استفاده می شود که قیمت پایینی دارد و برای کاربرد صنعتی مناسب است.