لاکاز CAS 80498-15-3
لاکاز یک پلیفنول اکسیداز حاوی مس است که معمولاً به شکل دیمر یا تترامر وجود دارد. لاکاز اولین بار توسط محقق ژاپنی یوشی در رنگ درخت صمغ بنفش کشف شد و متعاقباً در قارچها، باکتریها و حشرات نیز یافت شد. لاکاز نیز وجود دارد. در پایان قرن نوزدهم، اترانل بریتانیا برای اولین بار آن را به عنوان یک ماده فعال که توسط رنگ خام عملآوری میشود، جدا کرد و آن را لاکاز نامید. منابع اصلی لاکاز در طبیعت لاکاز گیاهی، لاکاز حیوانی و لاکاز میکروبی هستند. لاکاز میکروبی را میتوان به لاکاز باکتریایی و لاکاز قارچی تقسیم کرد. لاکاز باکتریایی عمدتاً از سلول ترشح میشود، در حالی که لاکاز قارچی عمدتاً در خارج از سلول توزیع میشود که در حال حاضر بیشترین نوع مورد مطالعه است. اگرچه لاکاز گیاهی نقش مهمی در فرآیندهای فیزیولوژیکی سنتز لیگنوسلولز و مقاومت در برابر تنشهای بیولوژیکی و غیرزیستی ایفا میکند، اما ساختار و مکانیسم لاکاز گیاهی ناشناخته مانده است.
مورد | استاندارد |
تعداد کل باکتریها | ≤50000/گرم |
فلز سنگین (سرب) میلیگرم بر کیلوگرم | ≤30 |
سرب میلیگرم بر کیلوگرم | ≤5 |
به صورت میلیگرم بر کیلوگرم | ≤3 |
کل کلیفرم MPN/100g | ۳۰۰۰ |
سالمونلا ۲۵ گرم | منفی |
رنگ | سفید |
بو | تخمیر جزئی |
محتوای آب | 6 |
لاکاز میتواند اکسیداسیون بیش از ۲۰۰ نوع ماده مختلف را کاتالیز کند که به طور گسترده در صنایع غذایی، نساجی، کاغذ و سایر صنایع استفاده میشود. لاکاز خاصیت اکسید کردن مواد فنلی را دارد که میتوانند به اکسیدهای پلی فنل تبدیل شوند. خود اکسیدهای پلی فنل میتوانند پلیمریزه شوند تا ذرات بزرگی تشکیل دهند که توسط غشاهای فیلتراسیون حذف میشوند. بنابراین لاکاز در تولید نوشیدنی برای شفافسازی نوشیدنی استفاده میشود. لاکاز میتواند ترکیبات فنلی موجود در آب انگور و شراب را بدون تأثیر بر رنگ و طعم شراب کاتالیز کند. لاکاز به فرآیند نهایی تولید آبجو اضافه میشود تا گونههای فعال اکسیژن اضافی و اکسیدهای پلی فنل را حذف کند و در نتیجه ماندگاری آبجو را افزایش دهد.
25 کیلوگرم/درام

لاکاز CAS 80498-15-3

لاکاز CAS 80498-15-3