هر محصول روشن کننده پوست از مجموعه‌ای از مواد شیمیایی تشکیل شده است که بیشتر آنها از منابع طبیعی تهیه می‌شوند. در حالی که اکثر مواد فعال مؤثر هستند، برخی از آنها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. بنابراین، درک مواد فعال روشن کننده پوست نکته‌ای اساسی در انتخاب این محصولات مراقبت از پوست است.
به همین دلیل است که بحث در مورد این مواد فعال ضروری است. شما باید تأثیر دقیق هر محصول بر روی پوست، اثربخشی و عوارض جانبی هر محصول را درک کنید.
1. هیدروکینون
این ماده رایج‌ترین ماده‌ی فعال مورد استفاده در محصولات روشن‌کننده‌ی پوست است. این ماده تولید ملانین را کاهش می‌دهد. سازمان غذا و دارو استفاده از آن را در محصولات روشن‌کننده‌ی پوست بدون نسخه به تنها ۲ درصد محدود کرده است. این به دلیل نگرانی‌هایی در مورد سرطان‌زایی آن است. مطالعات نشان داده‌اند که این ماده همچنین می‌تواند باعث سوزش پوست شود. بنابراین، برخی از محصولات حاوی کورتیزون برای تسکین این سوزش هستند. با این حال، این ماده یک ماده‌ی فعال مؤثر در محصولات روشن‌کننده‌ی پوست با فعالیت آنتی‌اکسیدانی است.
2. اسید آزلائیک
این یک ماده طبیعی است که از غلاتی مانند چاودار، گندم و جو گرفته می‌شود. آزلائیک اسید در درمان آکنه استفاده می‌شود. با این حال، مشخص شده است که در روشن کردن پوست نیز مؤثر است و تولید ملانین را کاهش می‌دهد. این ماده به شکل کرم با غلظت 10 تا 20 درصد تولید می‌شود. این یک جایگزین طبیعی و ایمن برای هیدروکینون است. می‌تواند باعث تحریک پوست‌های حساس شود، مگر اینکه به آن حساسیت داشته باشید. تحقیقات نشان می‌دهد که آزلائیک اسید ممکن است برای رنگدانه‌های طبیعی پوست (کک و مک) مؤثر نباشد.
۳. ویتامین C
ویتامین C و مشتقات آن به عنوان یک آنتی‌اکسیدان، از پوست در برابر آسیب‌های ناشی از اشعه ماوراء بنفش خورشید محافظت می‌کنند. آنها همچنین در فرآیند روشن شدن پوست نقش دارند و تولید ملانین را کاهش می‌دهند. آنها جایگزین‌های بی‌خطری برای هیدروکینون در نظر گرفته می‌شوند. مطالعات نشان داده‌اند که آنها ممکن است سطح گلوتاتیون را در بدن افزایش دهند و تأثیر دوگانه‌ای بر روشن شدن پوست داشته باشند.
۴. نیاسینامید
نیاسینامید علاوه بر سفید کردن پوست، می‌تواند چین و چروک و آکنه پوست را نیز روشن کند و رطوبت پوست را افزایش دهد. مطالعات نشان داده است که یکی از ایمن‌ترین جایگزین‌ها برای هیدروکینون است. این ماده هیچ عارضه جانبی بر روی پوست یا سیستم بیولوژیکی انسان ندارد.
۵. اسید ترانگزامیک
این دارو به دو صورت موضعی تزریقی و خوراکی برای روشن کردن پوست و کاهش رنگدانه‌های پوستی استفاده می‌شود. همچنین جایگزین ایمن دیگری برای هیدروکینون است. با این حال، اثربخشی آن اثبات نشده است، اما برخی مطالعات نشان می‌دهد که ایمن و مؤثر است.
۶. رتینوئیک اسید
یک مشتق ویتامین «A» است که عمدتاً در درمان آکنه استفاده می‌شود، اما می‌تواند برای روشن کردن پوست نیز مورد استفاده قرار گیرد، مکانیسم آن ناشناخته است. با این حال، مطالعات نشان داده‌اند که سوزش پوست یکی از عوارض جانبی ترتینوئین است که حساسیت پوست را به اشعه ماوراء بنفش افزایش می‌دهد، بنابراین مصرف‌کنندگان باید از قرار گرفتن در معرض آفتاب خودداری کنند زیرا ممکن است باعث برنزه شدن پوست شود. همچنین، در دوران بارداری ایمن نیست.
7. آربوتین
این ماده منبع طبیعی هیدروکینون از اکثر انواع گلابی و برگ‌های کرنبری، بلوبری، بیربری و توت است. این ماده تولید ملانین را، به ویژه در شکل خالص آن، کاهش می‌دهد، زیرا قوی‌تر است. این ماده جایگزینی ایمن و مؤثر برای سایر مواد شیمیایی مورد استفاده در محصولات روشن‌کننده پوست است. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که آربوتین در صورت استفاده در دوزهای بالا ممکن است باعث افزایش بیشتر رنگدانه‌های پوستی شود.
۸. اسید کوجیک
این یک ماده طبیعی است که در طول تخمیر برنج در طول تولید شراب تولید می‌شود. بسیار مؤثر است. با این حال، ناپایدار است و در هوا یا نور خورشید به یک ماده قهوه‌ای غیرفعال تبدیل می‌شود. بنابراین، مشتقات مصنوعی به عنوان جایگزینی برای محصولات پوستی استفاده می‌شوند، اما آنها به اندازه اسید کوجیک طبیعی مؤثر نیستند.
9. گلوتاتیون
گلوتاتیون یک آنتی‌اکسیدان با توانایی روشن‌کنندگی پوست است. این ماده از پوست در برابر آسیب آفتاب محافظت می‌کند و همچنین از روشن شدن پوست جلوگیری می‌کند. گلوتاتیون به شکل لوسیون، کرم، صابون، قرص و تزریق موجود است. مؤثرترین آنها قرص‌های گلوتاتیون هستند که دو بار در روز به مدت ۲ تا ۴ هفته برای کاهش رنگدانه‌های پوست مصرف می‌شوند. با این حال، اشکال موضعی به دلیل جذب آهسته و نفوذ ضعیف از طریق پوست مفید نیستند. برخی افراد ترجیح می‌دهند از فرم تزریقی برای نتایج فوری استفاده کنند. با این حال، تزریق‌های مکرر می‌تواند منجر به عفونت‌های پوستی و بثورات پوستی شود. مطالعات نشان داده‌اند که گلوتاتیون توانایی روشن کردن لکه‌های تیره و روشن کردن پوست را دارد. همچنین طبق گزارش‌ها، بی‌خطر است.
۱۰. اسیدهای هیدروکسی
اسید گلیکولیک و اسید لاکتیک مؤثرترین اسیدهای آلفا-هیدروکسی هستند. همانطور که تحقیقات نشان داده است، آنها به لایه‌های پوست نفوذ کرده و تولید ملانین را کاهش می‌دهند. آنها همچنین لایه‌برداری می‌کنند و پوست مرده و لایه‌های ناسالم پوست هایپرپیگمنته شده را از بین می‌برند. به همین دلیل است که مشخص شده است که آنها در روشن کردن هایپرپیگمنتاسیون پوست مؤثر هستند.
۱۱. رنگ‌زدا
عوامل رنگ‌پریده‌کننده مانند مونوبنزون و مکینول می‌توانند برای روشن کردن دائمی پوست استفاده شوند. از آنجایی که این مواد می‌توانند باعث آسیب دائمی به سلول‌های تولیدکننده ملانین شوند، عمدتاً در بیماران مبتلا به ویتیلیگو استفاده می‌شوند. آنها از کرم‌های حاوی این ماده شیمیایی در نواحی پوستی غیر آسیب‌دیده برای یکنواخت کردن پوست استفاده می‌کنند. با این حال، استفاده از چنین مواد شیمیایی در افراد سالم توصیه نمی‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که مونوفنون ممکن است باعث سوزش پوست و ناراحتی چشم شود.
سایر مواد فعال
مواد شیمیایی بیشتری وجود دارند که به صنعت روشن کننده پوست کمک می‌کنند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید اثربخشی و ایمنی هر دارو مورد نیاز است. یکی از این ترکیبات فعال، عصاره شیرین بیان، به ویژه شیرین بیان است.
مطالعات ادعا می‌کنند که این ماده در روشن کردن نواحی تیره و هایپرپیگمنته پوست و سفید کردن پوست مؤثر است. این ماده تولید ملانین را کاهش می‌دهد. ویتامین E با کاهش تولید ملانین در فرآیند روشن شدن پوست نقش دارد. این ماده سطح گلوتاتیون را در بدن افزایش می‌دهد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای روشن شدن اثربخشی و ایمنی این مواد شیمیایی مورد نیاز است.
در نهایت، همه مواد فعال موجود در محصولات روشن کننده پوست بی‌خطر نیستند. به همین دلیل است که مصرف‌کنندگان باید قبل از خرید هر محصول روشن کننده پوست، ترکیبات آن را مطالعه کنند.
زمان ارسال: ۱۴ اکتبر ۲۰۲۲