اخبار

هیدروکسی پروپیل بتا-سیکلودکسترینکه با نام (2-هیدروکسی پروپیل) -β-سیکلودکسترین نیز شناخته می‌شود، یک اتم هیدروژن در گروه‌های 2-، 3- و 6-هیدروکسیل باقیمانده‌های گلوکز در β-سیکلودکسترین (β-CD) است که با هیدروکسی پروپیل به هیدروکسی پروپوکسی جایگزین می‌شود. HP-β-CD نه تنها اثر پوششی عالی بر روی بسیاری از ترکیبات مانند β-CD دارد، بلکه از مزایای حلالیت بالا در آب و بهبود سرعت آزادسازی و فراهمی زیستی داروهای کپسوله شده در داخل بدن نیز برخوردار است. علاوه بر این، HP-β-CD یک ماده جانبی دارویی با گسترده‌ترین داده‌های ایمنی جمع‌آوری شده و بدون عوارض جانبی نامطلوب است. HP-β-CD همچنین می‌تواند به عنوان محافظ و تثبیت‌کننده پروتئین استفاده شود.

هیدروکسی پروپیل بتا-سیکلودکسترین پودری سفید یا آمورف یا کریستالی سفید است؛ بی‌بو، کمی شیرین؛ القای رطوبت قوی. این محصول به راحتی در آب حل می‌شود، به راحتی در متانول، اتانول حل می‌شود، تقریباً در استون و تری کلرومتان نامحلول است.

حلالیتهیدروکسی پروپیل-بی-سیکلودکستریندر آب بسیار خوب است و درجه جایگزینی ۴ و بالاتر می‌تواند با هر نسبتی با آب امتزاج‌پذیر باشد و همچنین می‌تواند در اتانول و متانول ۵۰٪ حل شود. خاصیت رطوبت‌پذیری نسبی خاصی دارد. اما فعالیت سطحی نسبی و فعالیت همولیتیک آن نسبتاً کم است. هیچ گونه تحریکی برای عضلات ایجاد نمی‌کند و یک تقویت‌کننده حلال و ماده کمکی دارویی ایده‌آل برای تزریق است.

هیدروکسی پروپیل بتا-سیکلودکسترین برای چه مواردی استفاده می‌شود؟

در زمینه مواد غذایی و ادویه جات

هیدروکسی پروپیل بتا-سیکلودکسترین می‌تواند پایداری و عملکرد بلندمدت مولکول‌های غذایی را بهبود بخشد، بو و طعم بد مولکول‌های غذایی را بپوشاند یا اصلاح کند و فرآیند تولید و کیفیت محصول را بهبود بخشد.

در لوازم آرایشی

مواد اولیه لوازم آرایشی را می‌توان به عنوان تثبیت‌کننده، امولسیفایرها، خوشبوکننده‌ها و غیره استفاده کرد که می‌تواند تحریک مولکول‌های آلی موجود در لوازم آرایشی بر روی بافت‌های پوست و غشای مخاطی را کاهش دهد، پایداری مواد فعال را افزایش دهد و از تبخیر و اکسیداسیون مواد مغذی جلوگیری کند. این ماده دارای خاصیت رطوبت‌پذیری نسبی خاصی است.

در حوزه پزشکی

هیدروکسی پروپیل بتا-سیکلودکسترینمی‌تواند حلالیت داروهای نامحلول در آب را بهبود بخشد، پایداری دارو را افزایش دهد، فراهمی زیستی دارو را بهبود بخشد، اثربخشی داروهای آماده‌شده را افزایش دهد یا دوز را کاهش دهد، سرعت آزادسازی داروها را تنظیم یا کنترل کند و سمیت دارو را کاهش دهد. می‌توان از آن به عنوان حامل داروهای خوراکی، تزریقی، سیستم‌های دارورسانی مخاطی (از جمله مخاط بینی، رکتوم، قرنیه و غیره)، سیستم‌های دارورسانی جذب پوستی، داروهای هدفمند لیپوفیلیک و همچنین به عنوان محافظ و تثبیت‌کننده پروتئین استفاده کرد.